Pagina's

zaterdag 17 september 2011

Appeltje - eitje!

Zoals gezegd: een appeltaart bakken van onze eigen appels. Volgens mijn voorraadgedachtes had ik, als een goede huisvrouw, alles in huis voor een lekkere appeltaart: appeltaartmix, appels, boter, bakblik, suiker en een oven.

De volgorde van de voorgeschreven stappen veranderde iets door warrigheid en haast: 
- Rooster in de oven en aan op 160 graden.
- Boter gewogen en in blokjes gesneden. Die moet dan maar even terug in de koelkast anders is het geen koude boter zoals op de verpakking staat.
- Appels geschild en in stukjes gesneden. Suiker, kaneel en rozijnen erbij. Hoppa, die bak is ook klaar.
- Boter weer uit de koelkast. Mixer en mix erbij gelegd. Even kijken, wat moet er met dat deeg? Boter mengen met mix. Daarna moet een ei in.....

Op m'n fietsje naar de koelkast van mama om een ei. Terugfietsen met een ei in mijn hand. Voel me net zo'n kind van 4 met een ei op een lepel. Poort weer van slot. Fiets snel neerzetten. Mobieltje, ei en sleutels in mijn handen. Ja, inderdaad. Kapot.

Zo snel mogelijk dat ei in een bakje! Red het niet, ei in de tuin. Handen wassen. Mobieltje / fiets / deurkruk afpoetsen... Terugfietsen om een nieuw ei. Papa bescheurd het helemaal, ik iets minder. Dit keer het ei in mijn fietstas gedaan. Ei heelhuids aangekomen.

Boter en mix mixen. Meel stuift alle kanten op, boter klontert lekker op grote dotten terwijl ik kleine klontjes wil. Stampen met de mixer helpt ook niet. Ei erbij helpt wel. Had toch mislukt geweest als ik het zonder gedaan had. Mix in de koelkast zegt de verpakking.

Na 20 seconden (doekje over het aanrecht) de mix weer uit de koelkast. Een dot kruimelmix in het bakblik, aanduwen. Beetje warme handen van het heel hard fietsen. En de 20 seconden koelkast voegen ook weinig toe. Deeg plakt goed aan mijn handen en minder goed aan het bakblik.

Appels erop, ruikt lekker. Vroeger kreeg ik altijd een schaaltje wat 'over' was. Niet aan denken, gas geven. Overige kruimelmix erop. Beetje weinig, mix zakt helemaal tussen de appeltjes. Geeft niks. De oven in en afwachten..

Ben nog steeds aan het afwachten. De kookwekker op het bureau tikt gewoon keihard verder. Helemaal niet irritant. Nog 3 minuten. Ik ben benieuwd hoe het is met mijn typische zaterdagochtendgevalletje..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten