Pagina's

maandag 31 oktober 2011

Kaartenverzameling

Een tijdje geleden heb ik beloofd om al mijn kaarten te laten zien. Op dit moment ben ik 69 dagen lid van postcrossing. Inmiddels heb ik 16 kaarten uit diverse landen gehad. De landen waar de kaarten vandaan komen zijn: Belarus, USA, Finland, China, Nederland, Polen, Duitsland, Taiwan, Singapore en India. Nr. 17 is een kaart uit Rusland als bedankje omdat ik een zelfgemaakte kaart had gestuurt. De kilometerteller voor ontvangen kaarten staat nu op 67,794km!  

woensdag 26 oktober 2011



Mijn vrouw rookt

Ik denk niet dat ik van vrouw verander
want liefde maakt van een man een blinde
mijn vrouw rookt ketting als geen ander
daarom noem ik haar mijn 'teer' beminde.

zaterdag 22 oktober 2011

Vrolijke paddo's

.....wat heb je te koop?
Voor degene die het nog niet wisten: het is herfst! Bij herfst horen boswandelingen, blaadjes, kastanjes en paddenstoelen. Als we niet letten op de teenslippers die de kinderen dragen is het ook herfst op het azc in Goes. Zo gingen we vorige week naar het bos waar we een enorme tas bladeren verzamelden. Op een rol behang hebben we een meterslang bos getekend en helemaal vol geplakt (met bladeren, eikels en takken).

Geel, groen en een beetje blauw met witte viltjes
Vandaag is het paddenstoelendag. Een simpel houten doosje wordt omgetoverd tot een paddenstoel. De grote klodders verf poetsen de 'joeffen' (= juffen) een beetje weg zodat ze goed kunnen drogen. Dat twee juffen tegen de verf blazen is wel raar. Maar het gaat juist heel goed droog dus blazen met z'n allen!
Geduld, wachten en rust zijn moeilijke Nederlandse woorden. Daavoor zijn er manden met viltstiften en een boekje met opdrachten. Een kleurplaat, een schrijfoefening, een punten-verbind-puzzel en een cijferoefening.

Kleurrijke herfst
Ondanks de harde wind buiten wordt het binnen steeds tropischer. Wie zegt dat een paddenstoel niet blauw met rood kan zijn? Of groen, geel en roze? Als alles droog is worden de stippen erop geplakt, dat maakt de paddenstoelen helemaal af. Nu kan iedereen een eigen paddenstoeldoosje meenemen om (herfst)schatten in te stoppen.



Het werk bij de Vrolijkheid is mijn wekelijkse portie gelukshormoon of geluksdrug. Het kost een flinke dosis energie maar het is zo leuk en oh-zo verslavend. En mijn Vrolijkheid-verslaving... die staat met stip op 1!

dinsdag 18 oktober 2011

Jammie Jamie!

Afgelopen week was vrij druk (vandaar de blog-stilte). Gelukkig is er dan altijd nog het weekend waarin een mens kan ontspannen. Een goede manier van ontspannen is voor mij koken & daarna lekker eten. In de meeste gevallen lekker eten, soms mislukt het ook wel eens om 'lekker' te koken. 
 
Afgelopen zondag heb ik een recept gemaakt uit Jamie's kookrevolutie: kebabs van varkensvlees. Met wat aanpassingen (ik had geen rozemarijn in huis en mijn man blieft geen paddenstoelen) het gerecht gemaakt. Heel even was ik bang dat het mis zou gaan. Als de spiesjes gaar zijn moeten ze even uit de pan, olijfolie + citroensap + honing erover en 30 seconden terug in de pan. En ja, honing verbrand snel. Even was er lichte paniek(geur) maar dat was helemaal voorbij toen alles op het bord lag. Heerlijk eten. Ontspannen. Genieten.

En wat het nog leuker maakt? Lees ik vandaag de nieuwe Allerhande (nr. 10), staat ook een recept van Jamie in. Zweedse gehaktballen met saus en vruchtenjam. En laat ik daar net alles voor in huis hebben. Tot aan de echte-Ikea-Zweedse-vruchten-jam toe! 

Mede mogelijk gemaakt door de bibliotheek, C1000 & Jamie Oliver.


maandag 10 oktober 2011

Man heeft een nadrukkelijke mening over alles
wat met schoonmaken te maken heeft.

vrijdag 7 oktober 2011

Ongewenst

Vervelend of niet vervelend
Sinds donderdagavond volg ik een ongewenst eetprogramma. Misschien herkent iemand het 'dieet' op de foto van de oma's tips afdeling. Een geraspt appeltje en gekookt water. Pure noodzaak maar geen plaag, een geraspt appeltje is heerlijk. En als ik mijn geheugen moet geloven: ik kreeg dit alleen als mijn buik echt ziek was. Tja.. Je kan niet altijd alles hebben!  

Niet-wens
Het woord ongewenst vind ik bijzonder apart. Daarom wil ik het volgende graag met jullie delen. 
Een wens is een verlangen naar iets. Zo kun je bij het uitblazen van verjaardagskaarsjes of een vallende ster een wens doen. En een verlanglijstje wordt ook wel wensenlijstje genoemd. Alhoewel er veel ongewenste dingen zijn, zoals bijwerkingen, spam of onkruid, heb ik nog nooit gehoord van het woord nietwens of onwens.
Als een wens iets is wat je graag wil dan is een niet-wens het tegenovergestelde. Zou het woord ongewenst in de buurt komen van een verlangen naar iets wat je niet graag wilt..?  

Wenskaarten
Om nog maar door te gaan over wensen: het aantal wenskaarten van mijn postcrossing staat nu gelijk: 12 - 12. Ik heb evenveel kaarten ontvangen als dat er verstuurd zijn. Alhoewel er alweer 4 onderweg zijn: een kaart naar Maleisië, China, Rusland en USA. De kaart naar Rusland is al 14 dagen onderweg, de kaart naar China nog maar 4 dagen. Misschien kan ik eens een foto-collage maken van alle kaarten die ik tot nu toe gekregen heb, van de verste tot de grootste toe.

woensdag 5 oktober 2011

Vroeger.. -zucht-

De oven ronkt weer lekker. Dit keer heb ik gekozen voor een snelle, veilige en effectieve methode: muffins bakken met cakemix. Zo is niet heel mijn werkblad vies en bezaaid met rommel maar slechts een half werkblad. Voor de duidelijkheid: muffinbeslag maken is niet mijn schoonste hobby. Ik maak hierbij niet mezelf maar vooral het bloem veel verwijten.   

Tijdens het mixen dacht ik aan vroeger. Je moet namelijk volgens de verpakking 3 minuten mixen. En 3 minuten mixen is best lang. Dat was vroeger zo, dat is nu nog zo. De geur van de oven, de mixer (ja, deze ruikt ook, heus!) en de mix doen me ook denken aan vroeger. Maar ook aan nu. Lekker 'rauwe' cakemix eten, heerlijk! Niks verandert tussen vroeger en nu.

Siliconen. Dat is het woord van verandering. Vroeger had mijn moeder een spatel van Tupperware. Ideaal. Dat ding was van knoerhard plastic zodat er genoeg mix aan de kom bleef om op te eten. Bovendien was de kom ook van knoerharde Tupperware, dus een beetje meegeven voor extra mix op de spatel zat er niet in. 2 - 0 
Tegenwoordig heb je de meest uiteenlopende dingen van siliconen. Ja, ook implantaten. Maar ik bedoel andere dingen voor dagelijks gebruik. Neem nou een simpele, siliconen spatel van action / xenos. Er blijft dus echt geen spetter cakemix in de kom. Daar helpt zelfs een knoerharde kom niet meer want er blijft NIETS over. Dus hier volgt een tip! voor moeders: koop vooral geen siliconen spatel.


Dan hebben we natuurlijk nog de cakeblikken. Tegenwoordig is het geen cakeblik meer maar een cakesilicoon ofwel cakevorm van siliconen. Jammer dat daar nog geen woord voor is. Een cakevorm zegt niks over het materiaal waarvan het gemaakt is. Trouwens ook niets over de vorm want een cakevorm kan zowel rond als langwerpig zijn...
Ter zake: een cakeblik of cakesilicoon is erg handig. Je hoeft niet zo precies de mix erin te doen want het is een groot, gapend gat. Vanavond werden het muffins dus gebruikte ik (siliconen) muffinvormpjes. Muffinvormpjes zijn een aanslag op het geduld. Prima, want af en toe moet dit getest worden. Met een siliconen spatel en een lepel, een gewone lepel hoor, lukt het me aardig om het beslag in de kleine vormpjes te krijgen.

Anekdote
Naast het feit dat ik anekdote gewoon een mooi woord vind wil ik proberen om er een te vertellen via dit blog. Een anekdote, het klinkt ook zo mooi, is een kort of lang humoristisch verhaal. Dus ik hoop dat ik het volgende een anekdote mag noemen.

Vroeger woonde ik als meisje met een Schouws dialect in een dorp waar de meeste mensen 'Bevelands' praten. Terwijl ik dus praatte over 'aerpels in vleish' hadden zij het over 'petaaten in vleeeis'. Ondanks de taalbariere was ik graag bij buu-vrouw. Tot groot geluk ging ze een cake bakken waar ik, en niemand anders, bij was. Ik weet niet of er toen ook al 3 minuten op het pakje stond want het duurde erg lang. Toen de mix bijna klaar was stapte mama binnen (moeders eten geen cakemix, die denken bijna altijd aan hun lijn). Koetjes, kalfjes en de bure maar mixen. Eindelijk klaar en daar komt een volle garde mijn kant op. 'Ierzo. Doeeeh mè lèkknn...' 
............
Ik verstond er niks van! Gelukkig zijn er dan nog supermoeders die zeggen: 'de bure vreag of je wil likke'. Geen probleem. En die andere garde wil ik ook wel.

zaterdag 1 oktober 2011

De zomer van 2011

Vanochtend iets te lang uitgeslapen. Gelukkig houden we tijd genoeg over om onze takenlijstjes af te werken. Manlief heeft geschuurd en geschilderd en.. er is weer 1 kozijn in de grond- en verflaag! Zelf heb ik 'huis-gehouden' en ben ik naar het AZC geweest. Het was lang geleden dat ik de kids gezien had, weer zo leuk om er te zijn! We hebben heerlijk buiten gewerkt. Tafels en materialen naar buiten gebracht, dan komen de kinderen vanzelf. Het opruimen ging ook als een zonnetje. Blijkbaar is het woord opruimen opeens heel duidelijk als er daarna het woord ijs volgt.  

Er was genoeg tijd en vooral genoeg zin voor een zomerbbq. Kolen op de barbecue, broodjes in de oven en een snelle salade maken. Gelijk wat extra vlees erop gelegd zodat we de volgende dag nog konden nagenieten (van het typische bbq-smaakje en het niet hoeven koken). Rond half 8 zijn we naar binnen gegaan, je merkt dan dat het toch al oktober is! Maar bijzonder is het wel: een zomerse dag aan het begin van het najaar.

1-10-2011, de warmste 1 oktober sinds 1902!