Een kort stukje deel II van de tuin. Momenteel wordt er nog niks verbouwd maar alleen geruimd. Man is vanochtend vroeg begonnen met puin ruimen en heeft twee volle karren puin naar 'stort' gebracht. Het is ongelofelijk hoe een hoop stenen, grond en takken het zicht van een tuin kunnen veranderen. Van een propvol samenraapseltje gaan we naar een ruime tuin om van te genieten. Nu het grind en het groen er nog in om het helemaal af te maken.
Om ook een beetje mee te doen met de opruimwoede heb ik twee wassen weggewerkt, wat boodschappen gedaan voor de club en 3 zakken kleding in de container van ´t leger gedaan. Zo. Het is een kwestie van je even kwaad maken en uiteindelijk heb je dan ook wat. Hij een lege tuin, ik een lege kast. Laat die zomer maar komen!
Paars
Op de club hebben we vandaag voorgelezen uit het boek: de koning die alleen van paars hield. Alleen paarse bloemen mochten in zijn koninkrijk groeien en bloeien. Alle andere bloemen werden door de soldaten meegenomen. Maar de ingezamelde rode, blauwe en gele bloemen werden door de wind opgepakt en het land weer ingebracht. Mensen blij, koning het land uit. Moraal van het verhaal: diversiteit is belangrijk en niet uit te wissen.
De kinderen weten precies wat er aan de hand is, zelfs de kleintjes. Ik vraag: is blauw goed? Nee! Rood? Nee, paars is goed! Als we bij de bladzijde komen met allerlei bloemen erop zuchten ze allemaal: aaah, mooi. Ze begrijpen het verdraaid goed, paars is een mooie kleur maar andere kleuren zijn ook mooi. Ook de kinderen die nog geen woord Nederlands spreken wijzen hun lievelingskleur aan of proberen het woord bloemen uit te spreken. Dat die koning niet zo´n goeie is dat is duidelijk.
Uitroesten
Gewoonlijk zijn er 10 - 15 kinderen op de club. Vandaag hadden we een recordaantal van 21 kinderen! Er zijn namelijk heel wat gezinnen bijgekomen op het centrum. De vaders, moeders en baby´s kwamen natuurlijk ook een kijkje nemen. En om dan alles in goede banen te leiden is iedere keer opnieuw een uitdaging. Tel daar de taalbariere, het mooie weer, de verschillen in leeftijd & cultuur bij elkaar op en je hebt het juiste plaatje voor je. Want de Nederlandse taal pakken ze in mum van tijd op, gelukkig wel. Maar vergeet niet dat voor aandacht vragen, gillen en spelen geen taal nodig is. Dit is kinderen eigen en bovendien grenzeloos. Maakt de juffen niks uit, we spelen het spel gewoon mee. In het Nederlands.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten