Pagina's

vrijdag 20 juli 2012

Broodklei


Het zelf maken van klei en het maken van brooddeeg zijn de enige creatieve uitspattingen geweest voor vandaag. Vanmiddag was er weer kinderclub en er stond nog niets op het rooster. Dus na een korte blik op het thema van de week (eten) en op pinterest werd het klei of brooddeeg. Het is namelijk zo dat vandaag de ramadan is begonnen en het thema eten komt daarbij heel ongelukkig uit. Het zou van weinig respect getuigen als we er een eetfestijn van zouden maken als er ook kinderen zijn die vasten.

Via pinterest vond ik een 'recept' voor eigengemaakte klei of play dough. Het enige wat je nodig hebt is bloem, zout, wat plantaardige olie, water en kleurstof. Er moest ook cream of tarter in, bij nader inzien blijkt dit een of ander bakpoeder te zijn. Gewone bakpoeder dan maar. En het is een prima klei geworden. Bij gebrek aan een betere kleurstof heb ik voor het voorbeeld een beetje kerriepoeder door de klei gedaan zodat ik een ei kon maken. De klei is aardig gelukt maar ik wil het graag nog een keer proberen met verschillende kleurstoffen (zowel voedingskleurstoffen als natuurlijke kleurstoffel als bietensap o.id.) en met de juiste versie bakpoeder.  

Door het niet helemaal kloppende plaatje hebben we gekozen voor het bekende brooddeeg. Door het zelf kneden en het afbakken in de oven is er toch een link naar het thema eten. Het ging er op een azc-methode aan toe. In een emmer gooiden we 3kg bloem, 1 kg zout, een flinke scheut olie en een heleboel water. De grote meiden hebben geholpen met het kneden van het deeg. Daarna zijn we de andere kinderen gaan halen waarna we met zo'n vijftien kinderen lekker bezig geweest zijn.

De meest fantasievolle figuren zijn er tevoorschijn gekomen. Een Somalisch meisje keek haar ogen uit toen ik haar fietssleuteltje in het deeg duwde, een afdruk van haar sleutel! De wat grotere meiden waren druk bezig met hartjes te maken die aan een ketting kunnen. De kleinste jongen van het hele stel was druk bezig om iets te maken, aan mij te laten zien en weer verder te kneden met hetzelfde stukje.. Gelukkig dat zijn zusje met veel pijn en moeite kon uitleggen dat hij het apart moest leggen zodat het in de oven kon. Toen bedacht ie dat hij dan de hele klomp deeg aan een satéstokje kon doen en dat was dan zijn werkstuk. Om de taalbariere te overbruggen pakt hij het stokje vast, brengt het naar zijn mond en maakt eetgeluiden. Party & go maar dan anders.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten