SEH & CCU
Woensdagavond heb ik jullie nog laten weten hoe mijn dag gegaan is. Daarna moe maar voldaan naar bed gegaan. Helaas na een halfuurtje 'slaap' wakker geworden met het idee dat mijn hart wel heel snel ging. Ik voelde me erg opgejaagd, moest af en toe een flinke hap lucht nemen en alles was teveel. Na nog een halfuur luisteren/voelen en aan mezelf twijfelen man wakker gemaakt. Hij dacht een hartslag te voelen van 100 slagen per minuut, teveel voor iemand in rust. De HAP opgebeld, teruggebeld door de dienstdoende arts en nog geen kwartier later in de auto. En voor ik het wist was er overleg met cardioloog/gynaecoloog, sprake van opname en werd ik in een rolstoel richting de spoedeisende hulp geduwd.
Zo kwam het dat ik om half 4 in de nacht aan de monitor lag met een veel te hoge en onregelmatige hartslag. Het bleek boezemfibrillatie te zijn. Door mijn leeftijd en 36 weken zwangerschap wisten ze niet goed wat wijsheid was ('normaal' gebeurd dit niet bij mensen onder de 65 jaar). Om half 5 ben ik overgebracht naar de CCU (hartbewaking) waar ze een hartfilmpje van de baby hebben gemaakt en mij medicatie hebben toegediend. De baby had zich al een paar keer gemeld maar het hartfilmpje was hiervoor een fijne bevestiging.
Na het toedienen van de medicatie, het hartfilmpje van de baby en een hartfilmpje van mezelf zijn we wat 'gaan slapen'. Man vertrok naar huis om wat te slapen, wat spullen te pakken en de ouders op te hoogte te brengen. Zelf heb ik ook mijn ogen dichtgedaan, niet geslapen dus ik was blij dat om 7 uur de zuster langskwam. Na nog een tijd wachten kreeg ik om 9 uur de tweede dosis medicatie. De gynaecoloog kwam langs om te zeggen dat ik langs moest komen voor een echo van de baby. De cardioloog kwam langs om te vertellen dat het jammer was dat mijn hartslag niet daalde en ze overlegd had met Rotterdam voor plan B.
Gelukkig kwam daarna man weer terug met o.a. mijn zachte cupcake pyamabroek en tandenborstel. Doordat ik me aan het omkleden was schoot mijn hartslag gelijk boven de
160. Apparaat loeien, zuster komt binnen en zegt straks terug te komen. Nadat ik klaar ben ga ik terug op bed liggen, ik draai me om naar de monitor en... mijn hartslag is weer normaal.
Ontslagen en ontspannen
Na een lange dag wachten, nog steeds aan de monitor, en enkele onderzoeken (hartfilmpje baby, hartfilmpje mama, echo baby, echo hart) kreeg ik het verlossende woord van de cardiologe: je bent ontslagen. Het was een 'eenmalige actie' met onbekende oorzaak. Over twee weken controle en deze week alles doorspreken met de verloskundige. Wat ik in ieder geval met zekerheid kan zeggen is dat ik de komende weken heel veel leuke dingen ga doen, lekker ga ontspannen en genieten van de laatste weekjes zwangerschap.
De dagen na de opname hebben we in ieder geval al heerlijk samen genoten van elkaar en van de kleine dingen in het leven. Een ontbijtje met Zeeuwse bolus en versgeperste sinaasappelsap, samen boodschappen doen, een bezoekje aan Tropical Zoo Berkenhof, 'klussen' in de babykamer, een pannenkoek eten bij Spek mie stroop, naar de stad fietsen om wat te winkelen, lekker eten zoals spruitjes / spareribs en 's avonds lekker op de bank tegen elkaar hangen.
Dus vandaar dat er even een blogstilte was. Hopelijk binnenkort de foto's van onze daagjes genieten online!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten