Pagina's

vrijdag 5 september 2014

Pleister


Vandaag en gisteren even rust, ik vind het erg lastig om ervan te genieten. De oorzaak zit hem in het fenomeen 'geld'. Het liefst ben ik hiervan niet in de ban maar als je om je heen kijkt lijkt alles hier om te draaien. Dus gisteren op een echt vrije dag verspild door negatieve energie. Hier het hoe en waarom. 

Spontaan gaan een vriendin en ik beiden met onze baby's naar de stad wandelen. In een winkel zetten we de wagens wat aan de kant en duiken in de leuke shirtjes voor het kroost. Terwijl ik de juiste maat zoek zie ik in mijn ooghoek een vrouw naast de wagen van Noa in een schap kijken. Terwijl ze dat doet gaat haar hand naar mijn tas die in de kinderwagenbak ligt. Ik storm op de vrouw af met een keiharde brul: "Zeg, wil je wel eens uit mijn tas blijven!". Op het moment dat de vrouw "Sorry? Sorry..?!" zegt ga ik aan mezelf twijfelen. Zag ik het goed? Vol adrenaline zet ik de wagen dichterbij en ga verder met winkelen. De vrouwen, ze hoorden dus toch bij elkaar ook al schijnt het van niet, blijven heel even hangen en zetten het daarna op een lopen. 

Terwijl ik het verhaal tegen mijn vriendin vertel komt er een winkelmedewerkster al pratend in haar microfoontje langslopen. Ik ren achter haar aan omdat ik het gesprek opvang, een omschrijving van de vrouwen die de winkel inmiddels uitlopen. Haar laten weten dat ik haar naar mijn tas zag graaien maar niks kwijt ben. We moeten even in de winkel blijven, ze noteert mijn gegevens voor de politie en we kletsen nog wat voordat we verder winkelen. Toch is het een heel vervelend gevoel, bah. Wat ik wel weet is dat ik volgende keer mijn tas en kinderwagenbak wel dicht zal doen.. 

Dus het enige waar ik nu inmiddels al twee dagen veel aan denk is dus geld. Hoe ver ga je hiervoor? Wanneer is het genoeg? Wat is genoeg en wat is veel? Kan ik tevreden zijn met wat ik heb of wil ik meer? Wanneer is je eigen behoefte aan geld zo groot dat je andermans spullen neemt?

Het bloemetje van de foto is dan weer het voorbeeld van iets waar ik me altijd aan vasthoudt: het komt goed. Door een fout van een webwinkel was een dubbele betaling nodig maar hierna bleef het stil, ook na de belofte van "Je moet ons vertrouwen dat we het andere bedrag terug zullen storten.". Na een maand wachten, tientallen telefoontjes, heel veel negativiteit eindelijk een medewerker die er volledig voor ging. Het bedrag is teruggestort op de rekening en gistermiddag werd een prachtige bos bloemen bezorgd. Op zijn tijd komt het allemaal goed, op welke manier dan ook. 

2 opmerkingen:

  1. Hè, dat zijn vervelende ervaringen! En ja, de ethiek rondom geld in alle opzichten houdt mij ook nog wel eens bezig.... Herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. O o wat vervelend!
    Je moet je tas helemaal niet in de kinderwagen leggen!
    Je kan tips opvragen voor handtasjes diefstal ha ha!
    Geniet van je bloemen!



    BeantwoordenVerwijderen