Pagina's

vrijdag 24 oktober 2014

Zes beren en een jurk of nee toch een rok


Herkennen jullie de beer van vorige keer? Vorige week donderdagmiddag gaat het meisje naar huis met vier gevulde poten en de andere geknipte delen van een beer. Maandag kom ik haar in de ruilwinkel tegen en een van de eerste dingen die ze zegt is: "Mijn beer is al af! En ik heb een dingetje voor de baby in gemaakt in zijn buik dat hij muziek gaat maken. Ik vind leuk dat ik nu beetje kan naaien enzo." Ze straalt helemaal en jullie kunnen je vast voorstellen hoe blij ik ben dit te horen!

Afgelopen dinsdagavond zijn we met een groepje van zes meiden (méér dan genoeg!), twee naaimachines en een collega met haar handige mama begonnen aan het project. De meiden zijn zo enthousiast dat ze willen beginnen zonder ontwerp en zonder stof. Gelukkig is er inspiratie genoeg en in mum van tijd verschijnen de meest lieve fantasiebeestjes op het papier. Tijdens de avond komen er steeds meer aanpassingen aan het werk. Het moet sokken aan, de ogen worden knopen in tegengestelde kleuren en er moeten delen los hangen aan touwtjes. De beer die al 'af' is krijgt een nieuwe garderobe aangemeten. En over garderobe gesproken, een stof spreekt zo tot de verbeelding dat het oudste meisje van 14 hier 'echt een jurk nee een rok' van moet maken. Tja, we gaan er helemaal in mee, het kan niet gekker vanavond.

Het project is opgezet als ouder-kind project, om zowel kinderen als ouders bij het werk van de Vrolijkheid te betrekken. Het lastige is dat de mama's een beetje wit worden als ze de fantasierijke tekeningen van de kinderen zien. Hoe moeten we dit omzetten naar een knuffel? Kinderen daarentegen zijn zo heerlijk, die beginnen gewoon. En is het fout dan begin je toch gewoon opnieuw? Of je bedenkt een oplossing die het beestje gewoon nog leuker maakt? Dus in dit geval zorgen we ervoor dat de kinderen het goede voorbeeld geven. En hopelijk is het dan: goed voorbeeld doet goed volgen!

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten