Batenburg, the city that never sleeps

  

 

 

Afgelopen vrijdag zijn we in de auto gestapt voor een weekendje weg met vrienden. De vakantie begon met een fijne lunch bij Moeke Mooren in Appeltern waar we afgesproken hadden. Vanuit daar was het nog een paar minuten rijden naar ons huis in Batenburg. Via natuurhuisje.nl hadden we dit huis geboekt. Het huis was echt fijn, genoeg slaapkamers voor iedereen (zelfs voor de kids apart) met goede bedden en dat voor een schappelijke prijs. We kwamen er al snel achter dat we echt op een boerenbedrijf met dieren waren beland maar na een paar keer goed snuiven waren we dit ook wel gewend.

De volgende dag hebben we een rondleiding gehad op het bedrijf waar ze zowel koeien als varkens hebben. De kalfjes en het jongvee waren echt mooi om te zien, onvoorstelbaar wat voor een verschillen er binnen een koeienras te vinden zijn. De varkensstallen vond ik zelf echt minder, niet alleen de verschrikkelijk indringende ammoniakgeur was afstotelijk, ook de enorme aantallen opeengepakte dieren vond ik niet leuk om te zien. Als je dan nog hoort dat binnen een halfjaar tijd de varkens van 7 naar 120 kilo gaan dan ga ik toch echt twijfelen of ik mijn speklapje de volgende keer nog zo lekker vind.. Gelukkig was er veel liefde te horen voor de melkkoeien die een heel wat langer leven doorbrengen op de boerderij.  

's Middags zijn we naar Nijmegen geweest naar het Muzieum. Dit stond al heel lang op mijn bucket list en ein-de-lijk heb ik zoiets meegemaakt. Het Muzieum is een ervaring waarbij je totaal afhankelijk bent van alle zintuigen behalve je ogen. Je ervaart hoe het is om blind te zijn en echt geen hand voor ogen te zien, met andere woorden: pikkedonker. In de kelders van de stadsschouwburg loop je door de woonkamer, een park, een supermarkt, over de markt in Nijmegen en moet je de straat over zien te steken (inclusief stoeprand). Ik vond zelf de supermarkt het meest absurde want neem alleen al het conservengangpad, hoe kun je hier ooit een blik perziken vinden? Niet dus. Een blinde is tijdens boodschappen doen totaal afhankelijk van iemand die hierbij helpt. Ook het 'drankje' aan de bar als laatste ruimte was heel apart, terwijl je normaal klets en vooral rond je kijkt focus je jezelf nu op hoe iemand klinkt en wat er daadwerkelijk gezegd wordt. Als je ooit in de buurt van Nijmegen bent laat dit dan hoog op je verlanglijstje staan, het is echt een hele gave belevenis.

Helaas duurde ons 'weekendje' in plaats van tot vandaag maar tot zaterdagavond. Dochterlief was heel de week al verkouden maar sinds zaterdagochtend werd het steeds slechter, inclusief koorts. Man voelde zich vrijdagavond ook al niet helemaal lekker en ik kreeg zaterdag in de loop van de dag steeds meer last van mijn keel. En zo kwam het dat we zaterdagavond weer thuis in ons eigen bed sliepen. Hopelijk zijn we snel allemaal weer beter want echt leuk is anders..